Dzieje linii produkowanych aparatów od Kamarada do Flexareta.
Urodzeni na początku XX wieku w Wiedniu dwaj bracia Jan (1906r.) i Henryk (1908r.) Bradáčowie, w roku 1926 w Pradze założyli firmę Synchrono, w której rozpoczęli produkcję kompletnego wyposażenia kabin kinowych i projektorów. Na początku pracowali sami, jednak rozszerzenie produkcji wymusiło przeniesienie firmy do większych pomieszczeń . Znaleźli odpowiedni budynek w znajdującej się niedaleko granic Pragi wsi Hovorćovice. W 1935 roku przenieśli tam swoją fabrykę, a w mieście pozostało tylko biuro do kontaktów biznesowych. Firma zmieniła nazwę na Bratři Bradáčové.
W 1936r. rozpoczęli produkcję lustrzanek dwuobiektywowych. Pierwszym modelem był Kamarad (klatka 6 x 6cm). Obiektywy wizjera i fotograficzny były sprzężone owijającą je linką.
Podstawowe obiektywy BELAR 7,5cm produkowała fabryka optyki Ernst Ludwig – Werke.
Aparat zyskał doskonałą renomę. Sprzedawano go w Czechach i eksportowano do Holandii, Szwecji, Belgii, Anglii, Stanów Zjednoczonych, Kanady i Meksyku. Niestety bracia nie mogli nadążyć z dostawami, więc niektórzy kontrahenci chcący złożyć zamówienie, musieli odejść z kwitkiem.
Cena za aparat wraz ze skórzanym pokrowcem wynosiła od 1200 do 1500 koron.
W kolejnym 1937 roku pojawiła się ulepszona wersja Kamarada M II, a nowe obiektywy Trioplan wykonał Hugo Mayer z Gőrlitz (Zgorzelec). Oba obiektywy były identyczne, więc można było używać ich zamiennie. Do tego aparatu produkowano wiele akcesoriów takich, jak filtry, soczewki konwekcyjne itp. Kolejnym modelem był Autoflex przeznaczony dla wymagających fotografów. Dlatego, by nie tracić mniej zamożnych klientów, szybko opracowano Flexette, kolejny tani i wygodny aparat. W 1938r. kosztował od 740 do 866 koron. Ostatnim aparatem opracowanym, ale jeszcze nie wdrożonym do produkcji, był BB. 13 stycznia 1939 roku Optikotechna odkupiła za 987 tysięcy ówczesnych koron od braci Bradáč produkcję aparatów . Bradáčowie w 1939r. jeszcze zmontowali kilka sztuk z pozostałych części, ale ostatecznie pozostali przy produkcji projektorów filmowych. Dalszy los braci Bradáč, a także ich firmy nie jest znany.
